دوازدهمین دوره جام جهانی - 1982 ( اسپانیا )

اسپانیایی ها 16 سال قبل از برگزاری دوازدهمین دوره جام جهانی به عنوان میزبان انتخاب شده بودند و این فرصت باعث برگزاری باشکوه این بازی ها شد. 

در هفدهم ماه مه 1979، فیفا تصمیم گرفت که تعداد تیم‌های نهایی را از 16 تیم به 24 تیم افزایش دهد تا قاره‌هایی چون آسیا، آفریقا و حتی آمریکا که فوتبالشان در حال پیشرفت بود، شانس بیشتری برای رقابت داشته باشند. با افزایش تیم‌ها، تعداد مسابقات دور نهایی هم به 52 بازی افزایش یافت. 

** تغییر در نحوه برگزاری جام جهانی 
با افزایش تیم ها به 24 تیم، نحوه برگزاری دیدارهای جام جهانی هم تغییر یافت. چنین مقرر شد که تیم ها در 6 گروه چهار تیمی قرار گیرند و از هر گروه 2 تیم به مرحله دوم صعود نمایند تا در این مرحله 12 تیم صعود کننده در چهار گروه 3 تیمی مرحله یک چهارم نهایی را برگزار کنند، تیم های صدرنشین هر گروه به مرحله نیمه نهایی راه یابند تا با انجام دو بازی چهره دو تیم فینالیست مشخص شود. 
دوازدهمین دوره رقابت های جام جهانی فرصت فتح سومین سکوی قهرمانی برای لاجوردی پوشان ایتالیا بود. 

** برزیل حذف شد 
تیم پر مهره برزیل در مرحله دوم نتوانست این تیم را مجبور به قبول شکست کند و در نتیجه خود در دیداری مهیج و زیبا 3 بر 2 باخت و از جام خداحافظی کرد. 
زیکو، سوکراتس، فالکائو و ادر ناتوان از کاستن شدت حملات حریف بودند و پائولو روسی با به ثمر رساندن هر سه گل تیمش، ایتالیا را برنده کرد. 
آتزوری ها در فینال مقابل آلمان غربی قرار گرفتند و روسی با 6 گل، بهترین گلزنان جام نام گرفت. 

**  

روسی ایتالیا را زنده کرد 
تیم ایتالیا بعد از شروع ضعیفی که داشت، با درخشش پائولو روسی جان تازه ای گرفت تا سومین جام را به خانه ببرد اما این دوره از رقابت ها به خاطر دو دیدار بسیار مهیج آن در حافظه تاریخ ماندنی شد؛ دیدار برزیل مقابل ایتالیا و مهمتر از همه فرانسه با آلمان غربی در نیمه نهایی. 
تا سال 1982 هیچ کشوری به اندازه اسپانیا فرصت نداشت که خود را برای میزبانی آماده کند، اسپانیا برای میزبانی رویدادی انتخاب شد که به جای 16 تیم قرار بود با حضور 24 تیم برگزار شود. 
طبق قوانین جدید، 13 تیم از اروپا، سه تیم از آمریکای جنوبی، دو تیم از آفریقا، دو تیم از آسیا/اقیانوسیه و دو تیم از کونکاکاف (آمریکای شمالی، مرکزی و حوزه دریای کارائیب) به دوازدهمین دوره رقابت های جام جهانی راه یافتند. اسپانیا به عنوان میزبان و آرژانتین که مدافع قهرمانی بودند، این لیست را کامل کردند. 
با وجود افزایش تعداد تیم های جام جهانی در سال 82، هلند به عنوان نایب قهرمان سال های 74 و 78 در میان صعود کننده ها نبود. این تیم در مرحله مقدماتی توسط فرانسه که تحت سرمربیگری میشل هیدالگو بود، حذف شد. 
تیم های فرانسه، آلمان و ایتالیا برخلاف عملکرد نه چندان مطمئنی که در مرحله نخست داشتند، انسجام تیمی خود را بازیافته و تمام دیدارهای مرحله دوم را با مقهور کردن حریفان پشت سر گذاشتند. 
در نیمه نهایی، تیم ایتالیا با گل های پائولو روسی نشان داد که حریف بزرگی برای لهستان است. دیدار دیگر نیمه نهایی داستان کاملا متفاوتی داشت. این مسابقه از معدود دیدارهایی است که همچنان حرف و حدیث های زیادی در خصوص آن در محافل مختلف مطرح می شود. 
تیم آلمان با گل لیتبارسکی از فرانسه جلو افتاد اما پلاتینی با یک ضربه پنالتی نتیجه را مساوی کرد. در وقت اضافه تیم فرانسه با نتیجه 3 بر 1 به پیروزی رسید که بار دیگر آلمانی ها بازی را به تساوی کشیدند و در ضربات پنالتی حریف را از رسیدن به فینال محروم کردند. 
تیم پر ستاره ایتالیا، آلمان غربی را به راحتی شکست داد. روسی در این دیدار هم گلزنی کرد اما "دینو زوف" کاپیتان 40 ساله ایتالیا کاپ قهرمانی را از دستان "خوآن کارلوس" پادشاه اسپانیا دریافت کرد تا ایتالیا بعد از برزیل، دومین کشوری باشد که سه بار در جام جهانی قهرمان شده است. 

** برترین های جام جهانی: 
قهرمان: ایتالیا 
دوم: آلمان غربی 
سوم: لهستان 
چهارم: فرانسه 

** برنده کفش طلایی: پائولو روسی از ایتالیا با 6 گل 
** برنده توپ طلایی: پائولو روسی 
** جایزه بازی جوانمردانه: برزیل 

** اسطوره های جام جهانی 1982: 
- "آرتور آنتونس کویمبرا" (ملقب به زیکو، برزیل، تولد 1953) 
هافبک هجومی با ضربات آزاد مرگباری که وی را معروف به "پله سفید" کرد. 
بیش از 650 گل برای باشگاه فلامنگو برزیل و یک گل در نخستین مسابقه ملی خود برابر مجارستان به ثمر رساند با وجود این در سه جام جهانی که شرکت داشت، شانس نیاورد. 
وی به دلیل مصدومیت نتوانست عملکرد خوبی در جام جهانی 1978 داشته باشد اما چهار سال بعد در اوج آمادگی در این مسابقات حاضر شد. 
زیکو در 33 سالگی در حالیکه کاملا آماده نبود مجددا در جام جهانی 1986 حضور یافت و در مرحله یک چهارم نهایی برابر فرانسه وارد زمین شد تا یک پنالتی را از دست بدهد. 
در سال های 1977، 1981 و 1982 به عنوان بهترین بازیکن آمریکای جنوبی انتخاب شد و پس از 88 مسابقه ملی و به ثمر رساندن 66 گل، با فوتبال خداحافظی کرد. 
- "پائولو روسی" (ایتالیا، تولد 1956) 
ستاره 1982 ایتالیا تقریبا این مسابقات را از دست داد. به دلیل شرکت در یک رسوایی رشوه گیری در سال 1980 سه سال محروم شد اما پس از اعتراض های مداوم در مورد بی گناهی، اجازه بازی یافت. 
روسی به عنوان یک مهاجم میانی توانایی بسیاری در جایگیری مناسب در زمان مناسب داشت. 
در جام جهانی 1982 سه گل در جریان پیروزی 3 بر 2 برابر برزیل به ثمر رساند. در مرحله نیمه نهایی نیز دو بار گلزنی کرد تا ایتالیا 2 بر 0 برابر لهستان به پیروزی برسد و سپس در فینال گل نخست ایتالیا مقابل آلمان غربی را وارد دروازه حریف کرد تا با شش گل در صدر گلزنان این رقابت ها قرار بگیرد. 
وی هنگام کسب مقام چهارم توسط ایتالیا در جام جهانی 1978 نیز در این تیم عضویت داشت. مجموع گل های ملی او 20 گل در 48 مسابقه است. 
در سال 1982 به عنوان بهترین بازیکن اروپا انتخاب شد و در سال 1985 به همراه یوونتوس به قهرمانی در اروپا رسید. 

- "میشل پلاتینی" (فرانسه، تولد 1955) 
هافبک هجومی قدرتمندی که نقش به سزایی در موفقیت فرانسه در دهه 1980 ایفا کرد. 
وی که 41 گل ملی در کارنامه دارد، در جام جهانی 1982 نقش به سزایی در راه یابی فرانسه به نیمه نهایی داشت. فرانسه در این مرحله برابر آلمان غربی به تساوی 3 بر 3 دست یافت. 
این بازیکن پس از جام جهانی از سنت اتین به یوونتوس پیوست. 
یکی از بازیکنان مطرح در جریان قهرمانی فرانسه در جام ملت های اروپا در سال 1984 بود. دو سال بعد کشورش را به پس از پیروزی برابر برزیل در یک چهارم نهایی با وجود از دست دادن یک پنالتی، در راهیابی به نیمه نهایی جام جهانی کمک کرد. 
گل پیروزی یوونتوس در مسابقات قهرمانی 1985 اروپا برابر لیورپول را به ثمر رساند. 
وی 68 گل در 147 مسابقه خود در این باشگاه به نام خود ثبت کرد. 
در 32 سالگی از فوتبال خداحافظی کرد و در سال های 1988 تا 92 هدایت تیم ملی فرانسه را به دست گرفت اما نتوانست به موفقیت بزرگی برسد. 
پلاتینی اکنون بر کرسی ریاست اتحادیه فوتبال اروپا (یوفا) تکیه زده است. 

** برترین گلزنان جام جهانی 1982 
- پائولو روسی (ایتالیا) 6 گل 
- کارل هاینس رومنیگه (آلمان) 5 گل 
- زبیگنیو بونیک (لهستان) 4 گل 
- زیکو (برزیل) 4 گل 

** آیا می دانید؟ 
- در روز 16 ژوئن سال 1982 ورزشگاه "ال مولینون" شاهد یکی از عجیب ترین نتایج فوتبال بود. تیم الجزایر در دیدار با آلمان غربی، با یک گل از حریف پیش افتاد اما در ادامه نتیجه مساوی شد تا گل بلومی پیروزی شایسته ای را برای الجزایر مقابل قهرمان دو دوره جام جهانی رقم بزند. 
- هیچ نشانه ای از محدودیت سنی در جام جهانی وجود نداشت بنابراین "نورمن وایت ساید" وقتی که 17 سال و 42 روز بیشتر نداشت، در دیدار ایرلند شمالی مقابل یوگسلاوی اولین بازی ملی خود را انجام داد تا رکورد جوانترین بازیکن جام را به دست بیاورد. 
- عنوان مسن ترین بازیکن نیز به خاطر حضور "روژه میلا" در دقایقی از دیدار کامرون مقابل روسیه در سال 1994، به نام وی ثبت شد. میلان 42 سال و 39 روز داشت. 
- پرگل ترین دیدار جام جهانی اصلا مربوط به دوران کهن و قرون وسطی نیست بلکه به سال 1982 بر می گردد که مجارستان 10 بر 1 السالوادور را شکست داد. 
رکورد قبلی نیز 9 بر 0 مقابل کره در سال 1954 بود و همین نتیجه را یوگسلاوی در سال 1974 مقابل زئیر تکرار کرد. 
- حدود 107 کشور برای شرکت در مسابقات مقدماتی دعوت شدند. 306 مسابقه انجام شد و 797 گل از دروازه ها گذشت. 
- برای اولین بار در مراحل پایانی در صورت تساوی، ضربات پنالتی تعیین کننده بود. 
- 52 مسابقه مرحله پایانی در 14 ورزشگاه شامل: بیلبائو، وایادولید، ویگو، کرونا، بارسلونا، گیخون، اویدو، الچه،آلیسانته، والنسیا، ساراگوسا، مالاگا، سوی یا و مادرید انجام شد. 
- برای اولین بار آفریقا در این مسابقات با دو نماینده الجزایر و کامرون شرکت کرد، کویت از آسیا، نیوزیلند از اقیانوسیه و هندوراس از کونکاکاف برای اولین بار در جام جهانی شرکت کردند. 
- برای اولین بار پس از 22 سال، مدعی عنوان قهرمانی در نخستین مسابقه شکست خورد. در این مسابقه بلژیک 1 بر 0 برابر آرژانتین به پیروزی رسید. 
- برایان رابسون با گلزنی در ثانیه 27 دیدار انگلیس برابر فرانسه رکورد جدیدی ثبت کرد. 
- فرانسه در دیدار با کویت در دور نخست 4 بر 1 به پیروزی رسید در حالیکه چهار گل دیگر این تیم توسط داور اهل شوروی (سابق) مردود اعلام شد. 
- ایتالیا با پیروزی 3 بر 1 برابر آلمان غربی در فینال، اولین تیم اروپایی بود که سه بار به قهرمانی رسیده است، شناخته شد. 

** ترکیب بازیکنان ایتالیا قهرمان جام جهانی 1982 
دروازه بانان: ایوانو بوردون، جیوآنی گالی، دینو زوف 
مدافعان: فرانکو بارسی، جوسپه برگومی، آنتونیو کابرینی، فولویو کولوواتی، کلادیو جنتیله، جائتانو اسکره آ، پیترو ویررچوود 
هافبک ها: جیانکارلو آنتوگنونی، فرانکو کاسیو، برنو کونتی، جوسپه دوسنا، جیانپیه رو مارینی، دانیله ماسارو، گابیله اوریالی، مارکو تاردلی 
مهاجمان: الساندرو آلتوبلی، فرانچسکو گرازیانی، پائولو روسی، فرانکو سلواگی 
سرمربی: انزو بیرزوت