نهمین دوره جام جهانی - 1970 ( مکزیک )

کشور مکزیک در جریان برگزاری بازی های المپیک توکیو در سال 1964 توانست بیش از آرژانتین نظر مسئولان فیفا را جلب و میزبان جام جهانی نهم در سال 1970 شود. 

نهمین دوره رقابت هاى جام جهانى نقطه عطف دیگرى از نظر پخش تلویزیونى مسابقات بود و حتى براى هماهنگى با شبکه هاى تلویزیونى، برخى دیدارها 12 ظهر انجام شد. 
این تصمیم با نارضایتى بسیارى از بازیکنان و سرمربیان مواجه شد، چون ناگزیر بودند در گرماى شدید مکزیک در آن وقت ظهر، مسابقه بدهند. 
از خشونت ها و بازى فیزیکى که در دوره قبل جام جهانى دیده شده بود، خبرى نبود. این دوره از رقابت ها بدون اخراج حتى یک بازیکن تمام شد که از این نظر با رکورد سال 1950 برابر است. 
** ژول ریمه به کلکسیون برزیل رفت 
"په له" با این که گفته بود هرگز در رقابت هاى جام جهانى بازى نمى کند، در این مسابقات حضور یافت و تیم برزیل با ترکیب طلایى خود شامل کلودو آلدو، جرسون، ریوه لینو، توستائو، جرزینیو، پله و کارلوس آلبرتو، جام ژول ریمه را براى سومین بار به خانه برد. 
** یک جام با سه قهرمان 
جام جهانى1970 ، سه قهرمان بزرگ داشت: نخست تیم برزیل که قهرمان جام شد، دوم اسطوره اى به نام په له که براى سومین بار (1958، 1962 و 1970) قهرمانى را جشن گرفت و سومى که خود فوتبال بود. 
کسانى که از کیفیت رقابت هاى دوره قبل(1966 لندن) ناراضى بودند، هیچ حرفى براى گفتن نداشتند، چون "بازی زیبا" حقیقتاً در بهترین شکل و درخشان ترین وجه آن به نمایش گذاشته شد. 
بزرگترین مسابقات فوتبال در حضور تماشاگران مشتاق این رشته برگزار شد که عبارت بودند از انگلستان - برزیل، انگلستان - آلمان غربى و البته مهیج تر از همه دیدار نیمه نهایى میان ایتالیا و برزیل. 
قطعاً هیچکس گل زیباى په له را که از فاصله 50 مترى، "ویکتور" دروازه بان چک را مقهور کرد، از یاد نخواهند برد. سپس تیم برزیل، تماشایى ترین تیم جام، با خط حمله بى نظیر خود شامل جرزینیو، توستائو، پله و ریوه لینو، در نهمین دوره پیکارهاى جام جهانى سومین قهرمانى را جشن گرفت. 
یک بار دیگر شمار شرکت کنندگان در این جام رکورد شکست. 75 تیم در رقابت هاى مقدماتى شرکت کردند و بسیارى کشورهاى با تجربه نظیر پرتغال، اسپانیا، فرانسه و مجارستان نتوانستند از مقدماتى صعود کنند، اما تیم هاى رژیم صهیونیستى، آرژانتین و مراکش به مرحله اصلى راه یافتند. 
 

مراکشى ها اولین تیم آفریقایى بودند که از مرحله مقدماتى به جام جهانى راه یافتند. کنفدراسیون فوتبال این قاره در سال 1957 تأسیس شد، اما اولین تیم آفریقایى که در جام جهانى بازى کرد، مصر بود که در جام 1934 بدون انجام دادن حتى یک مسابقه حضور یافت. 
مراکش و پرو شگفتى سازان مرحله نخست بودند. پرو به مرحله یک چهارم نهایى راه یافت و با قبول باخت 4 بر 2 مقابل برزیل از ادامه مسیر بازماند. 
** بکن باوئر فداکار 
در مرحله یک چهارم نهایى، 2 فینالیست سال 1966 یعنى انگلستان و آلمان غربى مقابل هم قرار گرفتند. تیم آلمان که تا 20 دقیقه پایانى 2 بر صفر عقب بود، به طرز معجزه آسایى توانست سه گل به ثمر رسانده و پیروز از میدان خارج شود، البته در وقت اضافه. اما هنوز رقابتى مهیج تر در مرحله نیمه نهایى مقابل ایتالیا انتظار ژرمن ها را مى کشید. 
در ورزشگاه نوساز "آزتک" که ویژه جام جهانى ساخته شده بود، 2 تیم در پایان 90 دقیقه 1 بر 1 مساوى بودند، اما در لحظات بسیار نفس گیر وقت اضافه، هر یک از حریفان براى دقایقى پیش مى افتاد. "فرانس بکن باوئر" با وجود از جا در رفتن کتفش و در حالی که بازویش از گردن آویزان بود، هنوز به بازى ادامه مى داد. 
بکن باوئر با تمام انگیزه و اشتیاقى که داشت، نتوانست پاداشى دریافت کند، چون این ایتالیا بود که سرانجام با برترى 4 بر 3 به فینال راه یافت. 
در دیدار نهایی تیم خسته و فرسوده لاجوردى پوشان رمقى براى مهار بازیکنان برزیل نداشت و به شکست 4 بر 1 تن دادند. 
"کارلوس آلبرتو پریه را" کاپیتان طلایى پوشان، جام ژول ریمه را بالاى سر برد تا براى همیشه در کلکسیون افتخارات دنباله دار برزیل بماند. 
پله در حالى که اشک در چشمانش حلقه زده بود، روى دوش هم تیمى هایش دور افتخار مى زد. او نه تنها سومین قهرمانى را تجربه مى کرد، بلکه براى آخرین بار در جام جهانى حضور یافته بود. 
** برندگان جام نهم 
قهرمان: برزیل 
دوم: ایتالیا 
سوم: آلمان غربى 
چهارم: اروگوئه 
** برنده کفش طلایى: گرد مولر از آلمان با 10 گل 
** اسطوره هاى جام جهانى 1970 
- "په له" (برزیل، تولد 1940) 
وى شاید بزرگترین بازیکن تاریخ فوتبال در جهان است. بازیکن چابکى که هنوز قدرت کافى براى بازى دارد. پله مهارت بسیارى در حرکت با توپ و دادن پاس هاى دقیق به هم تیمى هاى خود داشت. او کوچکترین شانس ها را به گل تبدیل مى کرد. 
په له بیش از 1200 گل در دوران فوتبال حرفه اى خود از جمله 95 گل در 110 مسابقه ملى براى برزیل به ثمر رساند. 
وى تقریباً جام جهانى 1958 را به دلیل مصدومیت زانو از دست داد. پله در سومین مسابقه برزیل برابر شوروى سابق بازگشت. یک گل برابر ولز، 3 گل مقابل فرانسه، 2 گل برابر سوئد در مسابقه فینال، په له را به یکى از 2 قهرمانى خود در جام جهانى رساند. این بازیکن در جام جهانى 1962 به دلیل مصدومیت نتوانست سومین عنوان را کسب کند. 
په له که در 16 سالگى به عضویت تیم ملى برزیل درآمد و نخستین مسابقه خود را برابر آرژانتین انجام داد، در جریان دیدار با پرتغال در جام جهانى 1966 مصدوم شد و از دور رقابت ها کنار رفت، اما در اوج آمادگى در مسابقات جام جهانى 1970 حضور یافت. 
- "گرد مولر" (آلمان، تولد 1945) 
معروف به "بمب افکن". این دینامیت جیبى یکى از مهلک ترین تمام کننده ها در تاریخ فوتبال بود. 
در جام جهانى 1970 با 10 گل از جمله هت تریک مقابل بلغارستان و پرو به عنوان بهترین گلزن مسابقات انتخاب شد. وى در جریان پیروزى حساس 3 بر 2 آلمان برابر انگلستان در مرحله یک چهارم نهایى نیز گلزنى کرد. 
مولر چهار گل در جریان قهرمانى آلمان غربى در جام جهانى 1974 به ثمر رساند و مجموع گل هاى خود در این رقابت ها را به رکورد 14 رساند. 
وى اولین گل خود را در بایرن مونیخ پس از مصدومیت "سپ مایر" وارد دروازه کرد، اما بعد از آن این تیم را به سه عنوان پیاپى قهرمانى در اروپا رساند. این بازیکن در 62 مسابقه خود براى آلمان غربى 69 گل به ثمر رساند و در سال 1970 اولین آلمانى بود که عنوان بهترین بازیکن اروپا را به خود اختصاص داد. 
- "گوردون بنکس" (انگلستان، تولد 1937) 
بهترین دروازه بان جهان در اوخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970. اوج نمایش قدرت وى در جام جهانى 1970 و دفاع از دروازه انگلستان برابر په له بود. 
چهار سال قبل از آن هم بنکس در فینال جام جهانى فقط یک گل، آن هم توسط ضربه پنالتى "اوزه بیو" از پرتغال دریافت کرده بود. 
بنکس که 73 مسابقه ملى در کارنامه دارد، تیم استوک را به اولین قهرمانى خود در جام اتحادیه باشگاه هاى انگلستان در سال 1972 رساند. 
در همین سال فعالیت ورزشى او پس از نابینایى از یک چشم به دلیل حادثه رانندگى، به شدت تحت تأثیر قرار گرفت. 
** برترین گلزنان جام جهانى 1970 
گرد مولر (آلمان غربى ) 10 گل 
جرزینیو (برزیل) 7 گل 
تئوفیلو کوبیلاس (پرو) 5 گل 
پله (برزیل) 4 گل 
آناتولى بیشووتس (شوروى سابق) 4 گل 
** آیا مى دانید؟ 
- براى نخستین بار قانون به تیم ها اجازه داد بازیکنان داخل زمین را تعویض کنند و از کارت زرد و قرمز استفاده شد. 
- دیدار ایتالیا و آلمان غربى در نیمه نهایى، تنها مسابقه جام جهانى است که پنج گل در وقت اضافه از خط دروازه ها عبور کرد. 
- جام ژول ریمه که به افتخار بنیانگذار این رقابت ها نامگذارى شده بود، بعد از سومین قهرمانى برزیل طى 12 سال براى همیشه به آنان اهدا شد. 
- داستان این جام به همین جا ختم نشد. جام ژول ریمه یک بار دیگر در برزیل ربوده شد و برخلاف ماجراى قبلى (1966 انگلستان) هرگز پیدا نشد. نمونه دیگرى از این جام بعداً ساخته و به برزیل داده شد. 
- کارلوس کازسلى از شیلى اولین بازیکنى بود که با دریافت کارت قرمز اخراج شد و این افتخار را به نام خود ثبت کرد! 
- نهمین دوره مسابقات جام جهانى به میزبانى مکزیک براى نخستین بار بود که در منطقه کونکاکاف برگزار مى شد. 
- براى نخستین بار مسابقات به صورت زنده در سراسر جهان پخش شد. 
- مکزیک میزبان، نخستین مسابقه خود را با تساوى بدون گل برابر شوروى سابق پایان داد و اولین تعویض در همین مسابقه در تیم شوروى با خروج "ویکتور ربریانیکوف" و ورود "آناتولى پوزاچ" انجام شد. 
- انگلستان در اولین مسابقه خود با گلزنى جف هورست، رومانى را یک بر صفر شکست داد. نخستین تعویض انگلیسى ها هم ورود "تامى رایت" به جاى "کیث نیوتون" بود. 
- مراکش که نخستین حضور خود در جام جهانی را تجربه مى کرد، 2 بر یک برابر آلمان غربى شکست خورد. بلژیک نیز السالوادور را در نخستین سابقه حضورش 3 بر صفر شکست داد. 
- "اووه زیلر" با حضور در دیدار آلمان غربى برابر مراکش، اولین بازیکن اروپایى بود که براى چهارمین بار پیاپى در جام جهانى حضور یافت. او در این مسابقه یک گل هم به ثمر رساند. 
- گرد مولر که سپس بهترین گلزن مسابقات نام گرفت، اولین هت تریک این مسابقات را در جریان پیروزى 5 بر 2 آلمان غربى برابر بلغارستان به نام خود ثبت کرد. 
- "ماریو زاگالو" براى اولین بار، هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربى به قهرمانى در جام جهانى رسید. 
** ترکیب بازیکنان برزیل، قهرمان جام جهانى 1970 
دروازه بانان: آدو، فلیکس، امرسون لیائو 
مدافعان: بالدوچى، بریتو، کارلوس آلبرتو (کاپیتان)، کلودوآلدو، ادو، اورالدو، فونتانا، ژول، مارکو، پیازا. 
هافبک ها: جرسون، پائولو سزار. 
مهاجمان: جرزینیو، داریو، پله، ریوه لینو، روبرتو، توستائو، زى ماریا. 
سرمربى: ماریو زاگالو.