هشتمین دوره جام جهانی - 1966 ( انگلیس )

از اولین دوره رقابت هاى جام جهانى که در سال 1930 در اروگوئه برگزار شد؛ محبوبیت، سطح کیفى و استقبال کشورها از این مسابقات به تدریج افزایش یافت تا جایى که به پرطرفدارترین و بزرگترین رویداد تک رشته اى جهان تبدیل شد. 

"په له" در جام جهانى 1966 نیز ناموفق بود و نتوانست به کسب سومین قهرمانى پیاپى تیم برزیل کمک کند، اما تیم انگلستان که توسط "سر الف رمزى" هدایت مى شد، در یک دیدار پرتنش در ورزشگاه ویمبلى، آلمان غربى را با 3 گل تاریخ ساز "جف هورست" و نتیجه 2 بر 4 شکست داد و قهرمان جهان شد. 
این در حالیست که هنوز هم اختلاف نظر در مورد عبور توپ از خط دروازه آلمان ادامه دارد. 

** آغاز دوران مدرن 
انگلستان در جام جهانى ،1966 گام دیگرى به سمت موفقیت برداشت. قهرمانى تیم میزبان در خانه، موجب شد برخى حریفان احساس کنند مورد تبعیض واقع شده اند. 
16 تیم آفریقایى در اعتراض به قانون جدید فیفا که الزام داشت برنده دیدارهاى مقدماتى قاره آفریقا باید نماینده آسیا یا اقیانوسیه را شکست دهد تا به جام جهانى راه یابد، رقابت هاى هشتمین دوره را تحریم کردند. 
آفریقایى ها معتقد بودند رقابت در قاره خودشان براى صعود به جام جهانى کافى است. قانونى که سال 1964 وضع شده بود، 4 سال بعد به سود آفریقا تغییر یافت که در نتیجه 70 تیم در پیکارهاى مقدماتى شرکت کردند که رکورد دیگرى در نوع خود بود. 
فیفا تصمیم گرفت 10 تیم از اروپا، یک تیم از آسیا و یک تیم از آمریکاى شمالى و مرکزى در جام جهانى حضور یابند. 
یکى از اولین تیم هایى که به جام هشتم صعود کرد پرتغال بود که با چکسلواکى، فینالیست دوره قبل، همگروه بود. صعود تیم انگلستان به مرحله اصلى در حضور تماشاگران خودى و مقابل دوربین هاى شبکه بى.بى.سى کاملاً بدیهى بود. 
این تیم بدون دریافت حتى یک گل به مرحله یک چهارم نهایى راه یافت که در این مسیر مقابل اروگوئه بدون گل متوقف شد، مکزیک را 2 بر صفر شکست داد و فرانسه را با همین نتیجه مغلوب کرد، اما داغ ترین خبر رقابت هاى مرحله نخست، حذف مدافع قهرمانى یعنى برزیل بود. 
برزیل بعد از غلبه بر بلغارستان، مقابل مجارستان و سپس تیم شگفتى ساز پرتغال تن به شکست داد، در حالى که کارى از دست په له و هم تیمى هایش ساخته نبود. په له یک بار دیگر قربانى بازى فیزیکى و خشن مدافعان حریف شد. او در دیدار با بلغارستان مصدوم شد تا دیدار با مجارستان را از دست داده و دوباره مقابل پرتغال با برانکارد از زمین خارج شود. 

** قهرمانی در خانه 
یکى از تیم هاى راه یافته به مرحله دوم، کره شمالى بود که با غلبه بر ایتالیایى ها و سپس به توپ بستن دروازه پرتغال در مهیج ترین مسابقه جام، شگفتى ساز شد. 
پرتغال موفق شد 3 گل خورده را جبران کرده و با درخشش "اوزه بیو" که 4 گل به ثمر رساند، کره شمالى را عقب بنشاند. هیچ دیدار دیگرى نتوانست به این اندازه مهیج باشد. 
تیم انگلستان که همه بازى هایش را در ویمبلى انجام مى داد، با برترى 4 بر 2 مقابل آلمان غربى در وقت اضافه، قهرمان شد تا همراه با "بابى مور" کاپیتان تیم، جام را از دست ملکه "الیزابت" دریافت کند. 

 

** برندگان جام هشتم 
قهرمان: انگلستان 
دوم:آلمان غربى 
سوم: پرتغال 
چهارم: شوروى سابق 

** برنده کفش طلایى: اوزه بیو از پرتغال با 9 گل 

** اسطوره هاى جام جهانى 1966 
- "بابى مور" (انگلستان، تولد 1941، مرگ 1993) 
وى شاید به خاطر تکل هاى به موقع و پاس هاى دقیق خود آماده ترین مدافع تاریخ فوتبال انگلستان بود. پاس مور به جف هورست در وقت اضافه فینال جام جهانى 1966 در ورزشگاه ویمبلى، گل قهرمانى انگلستان را رقم زد. 
مور به عنوان بهترین بازیکن این مسابقات انتخاب شد. 
"جک اشتین" مربى معروف اسکاتلندى در مورد این بازیکن گفت: باید قانونى براى وى وضع شود. او 20 دقیقه قبل از هر کسى مى داند چه اتفاقى خواهد افتاد. 
مور، 107 مسابقه ملى براى تیم انگلستان انجام داد و وستهام را به قهرمانى در جام حذفى انگلستان و همچنین جام قهرمانان اروپا رساند. 
وى بازیکن قابل احترامی در سراسر جهان است و پس از درخشش در جام جهانى 1970 در مکزیک مورد تحسین په له قرار گرفت. 
تمام جهان پس از مرگ مور (به دلیل سرطان) در سال 1993، از وى تجلیل کردند. 
- "جف هورست" (انگلستان، تولد 1941) 
تنها بازیکنى است که توانسته در یک مسابقه فینال جام جهانى، 3 گل به ثمر برساند. 
وى همانند بسیارى از افسانه هاى جام جهانى، در ابتداى این مسابقات جزء بازیکنان اصلى تیم ملى کشورش نبود و پس از مصدومیت "جیمى گریوز" فرصت یافت نام خود را در تاریخ این مسابقات ثبت کند. 
هورست در جریان پیروزى 4 بر 2 انگلستان برابر آلمان غربى 3 گل به ثمر رساند. 
سومین گل او در این مسابقه همچنان یکى از لحظات جنجالى تاریخ جام جهانى به شمار مى رود. 
مسابقه فینال جام جهانى 1966 هشتمین حضور هورست در تیم ملى کشورش بود. وى در مجموع 49 مسابقه و 24 گل در کارنامه خود براى تیم ملى انگلستان ثبت کرده است. 
- "اوزه بیو داسیلوا فریه را" (پرتغال، تولد 1942) 
مهاجم موزابیکى الاصل، معروف به "یوزپلنگ سیاه" که قدرت شوتزنى پاى راست او رعد آسا بود، گام هاى سریع و قدرت بدنى فوق العاده اى داشت. 
وى با 9 گل از جمله 4 گلى که در دیدار پرتغال برابر کره شمالى به ثمر رساند، به عنوان برترین گلزن جام جهانى 1966 انتخاب شد. 
پرتغال، این مسابقه را در ابتدا 3 بر صفر عقب افتاده بود. 
فریه را، برزیل را در جریان پیروزى 3 بر یک پرتغال به زحمت انداخت و با سرزنش "مورایس" هم تیمى خود به دلیل خطاى خطرناک روى په له، نام خود را در خاطره ها ثبت کرد. 
این بازیکن به دلیل مهارت خیره کننده اش لقب دیگرى به نام "په له اروپا" یافت. 
وى در سال 1965 به عنوان بهترین بازیکن اروپا انتخاب شد و هنگام حضور در بنفیکا براى 9 فصل پیاپى در صدر گلزنان پرتغال قرار داشت. 

** برترین گلزنان جام جهانى 1966 
اوزه بیو (پرتغال) 9 گل 
هلموت هالر (آلمان غربى) 5 گل 
فرانتس بکن باوئر (آلمان غربى) 4 گل 
فرانس بنه (مجارستان) 4 گل 
جف هورست (انگلستان) 4 گل 
والرى پورکویان ( شوروى سابق) 4 گل 

** آیا مى دانید؟ 
قطعاً هیچ رخدادى در تاریخ رقابت هاى جام جهانى به اندازه گل مشهور ویمبلى که انگلستان را به قهرمانى در جام جهانى 1966 نایل کرد، بین هواداران و دست اندرکاران فوتبال ایجاد اختلاف نظر و مناقشه نکرده است. 
جف هورست با به ثمر رساندن گل سوم براى تیم انگلستان در وقت اضافه دیدار فینال مقابل آلمان، زمینه ساز قهرمانى آنان شد. 
کمتر سالى است که در آن تکنولوژى تازه اى براى تشخیص عبور توپ از خط دروازه ارایه نشود. "گوتفرید دینست" داور سوئیسى که بعد از مشورت با کمک روسى خود تصمیم گرفت گل انگلستان را قبول کند، هنوز هم در خاطره علاقه مندان فوتبال جهان باقى مانده است. نام او براى هواداران انگلیسى و آلمانى معناى ویژه اى دارد. 
انگلستان که به عنوان میزبان به طور خودکار به جام جهانى صعود کرد، اولین کشور بریتانیایى بود که به این مسابقات راه یافت. 
این مسابقات در 8 ورزشگاه شامل اولدترافورد (منچستر)، ویلا پارک (بیرمنگام)، آیرسام پارک (میدلزبرو)، راکر پارک (ساندرلند)، گودیسون پارک (لیورپول)، ویمبلى و وایت سیتى (لندن)، هیلزبرو (شفیلد) برگزار شد. 
انگلستان 4 ماه پیش از قهرمانى، کاپ جام جهانى را گم کرد، اما سگى به نام "پیکلس" یک هفته بعد از ربوده شدن جام ژول ریمه هنگام نمایش آن در لندن، آن را دفن شده زیر بوته اى در جنوب این شهر پیدا کرد. 
در گروه سوم مجارستان با پیروزى 3 بر 1 برابر برزیل، به 13 مسابقه شکست ناپذیرى این تیم پایان داد. در این مسابقه غیبت په له مصدوم کاملاً احساس مى شد. 
کره شمالى اولین گل جام جهانى خود را با زدن گل تساوى برابر شیلى توسط "سئونگ ژین" ثبت کرد. 
"آنتونیو کاراباخال" دروازه بان مطرح مکزیک پس از تساوى بدون گل برابر اروگوئه با جام جهانى خداحافظى کرد. او در 37 سالگى، پنجمین حضور خود در جام جهانى را تجربه مى کرد. 
در گروه چهارم کره شمالى با پیروزى 1 بر 0 برابر ایتالیا شگفتى آفرید. ایتالیا حذف شد و کره شمالى به عنوان نخستین تیم آسیایى به مرحله یک چهارم نهایى راه یافت. 
کره شمالى، پرتغال را نیز با گل دقیقه نخست "پاک سئونگ ژین" شوکه کرد. 
این تیم سپس 3 بر 0 جلو افتاد اما اوزه بیو 4 گل زد تا پرتغال در نهایت 5 بر 3 به پیروزى برسد. 

** ترکیب بازیکنان انگلستان، قهرمان جام جهانى 1966 
دروازه بانان: گوردون بنکس، پیتر بونتى، رون اسپرینگت 
مدافعان: جیمى آرمفیلد، جرالد بایرن، جک چارلتون، جورج کوهن، بابى مور (کاپیتان)، رى ویلسون. 
هافبک ها: آلن بال، ایان کالاگان، بابى چارلتون، جورج ایستام، رون فلاورز، نورمن هانتر، مارتین پیترز، نابى استایلز. 
مهاجمان: جان کونلى، جیمى گریوز، راجر هانت، جف هورست، ترى پاین. 
سرمربى: الف رمزى.