نیکلاس گریمشاو - Nicholas grimshaw

نیکلاس گریمشاو یکی از معماران با تجربه انگلیسی است، که پروژه های معماری بسیاری را ساخته است. او به سبب شیوه معماریش که می توان آن را های تک مدرنhigh tech) modern ) نامید، پیشرفت نموده است. از جمله آثار او می توان به پروژه ایدن (Eden project) در انگلیس سال 2001 و ترمینال بین المللی واترلو در لندن سال 1993 و پروژه rac regional head quarters در بریستل 1994 و محصولات فروگراف (طراحی صنعتی NGP ) و ساختمان Frankfurt Messehalle درآلمان سال 2001 و... اشاره کرد.
از کتب منتشر شده که به بررسی آثار او پرداخته است، می توان به کتاب سازه،فضا،پوسته: کارهای نیکلاس گریمشاو و همکاران (structure,space,skin:
The work of Nicholas grimshaw & partners) - کتاب ترکیب (fusion) و کتاب معماری صنعتی (industrial architecture) توجه نمود.
یکی از آثار شناخته شده نیکلاس گریمشاو ترمینال واترلو است؛ به نظر می رسد، سازه عظیم آن عامل ماندگاری بنا در اذهان عمومی شده است.

ترمینال بین المللی واترلو واقع در لندن با مساحتی در حدود 60000 متر مربع میباشد
و بالغ بر 130 میلیون پوند ( معادل 150 میلیون دلار) هزینه ساخت آن شده است.
در سال 1988 کارفرمای پروژه که هیات مدیره شرکت راه آهن های بریتانیا است، کار ساخت ترمینال را به نیکلاس گریمشاو سپرد و در سال 1993 اجرای موفق آن به پایان رسید.
ساختمان ترمینال واترلو کاربردی همانند فرودگاه دارد و خدمات وامکاناتی همانند فرودگاه نیز در خود جای داده است. حمل ونقل مسافر و کنترل بلیط‌ ، لابی ورود و خروج و همه‌ی خدمات پشیبانی مورد نیاز برای هدایت کردن پانزده میلیون مسافر در سال را دارا میباشد.
این پروژه از دو بعد حایز اهمیت است، یکی معماری بنا و دیگری اهمیت و اعتبار و پتانسیل موجود در آن می باشد. اهمیت و اعتبار آن به سبب بین المللی بودن ترمینال در میان کشورهای اورپایی است و همین طور حجم مسافری که در سال جابجا میکند.
اما ارزش معماری آن به دلایل مختلف حایز اعتبار است.
نیکلاس گریمشاو معمار بنا، در اوایل دهه 90 با ساختمان ترمینال بین المللی واترلو بازگشتی موفق و تیزهوشانه به معماری مدرن زد.
او بنایی منحنی شکل با نمای شفاف و زیبا برای قطارهای ایرواستار ساخت. علیرغم این، فکر طراح به دنبال خصوصیات شاخصی در اجرا و ساخت بود. به همین علت موقعیت سایت ترمینال بسیار اهمیت داشت.
در این راستا نیکلاس گریمشاو، در پلان طرح توجه خاصی به زمین و محیط اطراف خود دارد. استعداد زیبایی شناسانه او، عناصر سازه ایی را در پروژه فراهم آورده اند، که در نتیجه آن سازه ای دارای انعطاف در این نقطه از شهر بر افراشته شده است، این سازه خرپای سه بعدی منحنی شکلی می باشد که همگام با پوشش کاملا شیشه ای ترمینال شده است و دو قابلیت جذاب را فراهم آورده است، اول اینکه به واسطه آن مسافران امکان دید به رودخانه تایمز و شهر را دارند و می توانند مناظر زیبای شهر را ببیند، و دوم اینکه بنای ترمینال این قابلیت را دارد که قطارها از بیرون دیده شوند، و این خود سبب ایجاد بنای یادمانی برای ورود به عصر جدید راه آهن شده است.
توجه ماهرانه به دو بعد تکنولوژی و شاخصه های معماری در پوشش ترمینال مشهود است. چهار صد متر طول بنا در دهانه ای منحنی شکل که شامل دو بخش است که بوسیله تکیه گاهی مفصلی بهم متصل شده اند، دهانه ها 35 متر تا 50 متر میباشد.
سازه آن به طور کلی دارای سه مفصل است که بخش های آرک مانند پوشش را با خرپای قوسی شکل نگه داشته است. هندسه سطوح آن سبب شده است که مفصل مرکزی امکان حرکت از مرکز به سمت غرب سازه که بالاترین نقطه انحنای سازه است را داشته باشد، که خود موجب شیبی ملایم در سطوح شرقی ساختمان شده است. و در عین حال فضاهای مورد نیاز مجموعه به درستی در پلان جای گرفته اند.
کشیدگی ترمینال به حدی است که یک طول کامل قطار در آن جای می گیرد و سکویی برای 800 مسافر در آن وجود دارد.
اما آنچه که مهارت های معمار رامشخص میکند در مرحله اجرای یک فکر است. به گفته گریمشاو پوشش بنا همراه با چالش های فراوان بالا برده شد. زیرا طبیعت دو گانه سازه، سیستم پوشش شیشه ای استاندارد که بسیار پر هزینه بود و شامل هزار ها عضو با شکل ها و سایز های متفاوت میشد، که اجرای ساختمان را بسیار پیچیده و در این مقیاس بسیار مشکل می نمود. برای شروع تدابیری اندیشه شد، که اجرای کار دچار مشکل نشود، محدودیتی برای تعداد سایز های ورقه های شیشه ای متفاوت بکار برده شد. هر کدام از آن ها در فریم مخصوص به خود با اورلپ هایی در پایین و بالا مثل آجرهای شیشه ای جای گرفتند و فریم ها با درز گیر های نیوپرن که بسیار انعطاف پذیرند و قابلیت انبساط دارند، به هم متصل شدند و .....
پوشش ترمینال، صورت عمومی و المانی به خود گرفته، با این حال تنها فقط 10 درصد از بهای کل پروژه را به خود اختصاص داده است.

در کل پروژه را میتوان به سه سطح اصلی تقسیم کرد.1- پارکینگ اتومبیل که در زیر زمین واقع شده است و دو سطح دیگر جهت امکانات ورود و خروج هستند.
جز نهایی با پوشش تاق ضربی آجری که در زیر ایستگاه موجود است، که بیشتر قسمت های آن از دید عموم پنهان است. در طی جنگ درصد بسیاری از آن تخریب شده است و قسمت های باقیمانده تعمیر شده و برای عملکرد های پشتیبانی ضروری مجموعه مورد استفاده قرار گرفت.
طراحی ترمینال به طور کل راهنمایی برای مسافران خارجی که به سمت ترمینال در حال حرکت هستند، می باشد. دیدن قطارها سبب هدایت مسافران به سمت ترمینال جهت انجام روند مسافرت مثل چک کردن بلیط و... و رفتن به محوطه انتظار به وسیله یکی از دو پله برقی موجود، به نقطه ای در نزدیکی سکوی قطار می شود. برای مسافرانی که می آیند، جهت حرکت بر خلاف مسافرانی است که می روند، آنها به وسیله یک پله برقی پایین رونده، به بخش خروج هدایت می شوند که مستقیما به خیابان بیرونی ترمینال باز می شود و برای مسافرانی که در مسیر رفت هستند، سیر کولاسیون بر عکس مسیر برگشت می باشد.
گریمشاو بواسطه این پروژه برنده جوایزی شده است:
،The Institution of Structural Engineers Special Award - 1994, Financial Times Award - 1995, Structural Steel Design Awards - 1994, RIBA Award Winning Buildings - 1994, Civic Trust Award Winning Buildings - 1996, The Concrete Society Award - 1994, The Institution of Civil Engineers Meritl Award - 1994, London Association of the Institution of Civil Engineers Merit Award - 1994, The British Construction Industry Awards Highly Commended - 1995